Cimata Indung
Ku Komalawati. S
Bari angkaribung ku babawaan, gagancangan kuring leumpang mapay galengan, ninggalkeun lembur. Baca kelanjutan entri ini »
Ku Komalawati. S
Bari angkaribung ku babawaan, gagancangan kuring leumpang mapay galengan, ninggalkeun lembur. Baca kelanjutan entri ini »
Ku Dian Ratnaningsih
Ti sanggeus narima beja yen indung gering, kuring teu genah hate. Sabenerna mah mun harita bisa hiber jigana geus hayang ngawang- Baca kelanjutan entri ini »
Saumur hirup kuring can manggihan aya jelema mènta hampura kana calana sorangan.
Sok wè pikir,
sabaraha kali urang kabèh hitut Baca kelanjutan entri ini »
KuToni Lesmana
Sora jam salendro ti jero imah heubeul pulas bodas, nu sawareh jandelana ngaremplong keneh, ngelentrung salapan kali. Nyalabarkeun halimpu lalampahan waktu. Baca kelanjutan entri ini »
*
PEUTING téh teuing ku panjang.
Teuing Geus sababaraha liliran.
Geus sagala rupa kaimpikeun.
Duhh…
Peuting bet asa taya tungtungna.
LILIR Baca kelanjutan entri ini »
Zaman kiwari mah néangan duit téh hésé kacida.
Komo deui ayeuna mah harga-harga kabutuhan sapopoé gé geus mahal tur mahiwal.
Putat-pétot aprak-aprakan sapoé jeput nyiar napkah,
hasilna mah sakali béak Baca kelanjutan entri ini »
Meusmeus regot,
meusmeus regot Ki Aduy jeung Ni Otih patukang tonggong ngarinum cèndol.
Beurang panas èrèng-èrèngan. Kuring kumètap.
Tapi boga duit timana,
apan gawè gè Baca kelanjutan entri ini »
Asa geus peuting pisan. Girimis can baé raat. Basa lilir téh, karérét adi kuring keur ngajanteng deukeut jandéla. Hordéngna bangun ngahaja disingraykeun. Meureun ngarah laluasa nyawang ka luar. Leungeun katuhuna baé nyampay kana sarigsig. Najan teu pati caang, cahaya lampu ti tebéh buruan wasa nétélakeun yén adi kuring keur alum ngungun.
Sora degung
ngungkung, mapag wisudawan nu sakeudeung deui bakal arasup ka jero rohangan,
tempat acara wisuda diayakeun, di gedong
Sabuga.
Ti awal keneh
kuring diuk dina korsi nu disadiakeun ku panitia. Cacak datang asa pangisukna,
bet kabagean teh na korsi jajaran pangluhurna, pangtukangna. Tapi keun weh,
demi anak.
Ari kasebut mindeng mah henteu ngimaman teh. Teuing kumaha, sok rada merod hate.
Mun aya batur keneh mah, sok ngahaturkeun we.
Kajaba mun geus taya pisan nu daek-pareng ustad-ustad nu biasa aya halangan,
heg teu ka masjid-kakara sok maksakeun maju.
Ku dihayoh-hayoh tea pangpangna mah ku batur, da dianggap rada bisa, ceuk pamikir maranehna.
“Geus seubeuh maneh Sujang..?
” ceuk Nini Jumsih, bari ngareret ka incuna nu keur andekak dahar di tengah imah.
“Bisi can seubeuh kop tah beakeun alas Nini.
.”
bari mikeun piring sangu nu meh metung keneh, jeung aya kere belut deungeuna.
“Entong Nini,
…sok we seepkeun ku Nini…”
ceuk Kang Sabri pangnembalankeun anakna ka Nini Jumsih.”…..Keun we keur si Sujang mah da aya keneh dina tetenong..”
Imah téh pikabetaheun najan ayana di pasisian. Disebut di pasisian téh pédah wé deukeut wates kota.
Imah camperenik,
modél kaayeunakeun, minimalis téa cenah.
Atuh da hayang imah di tengah kota Bandung mah beu pimanaeun, Baca kelanjutan entri ini »
Tuturubun ka handapeun jambatan di sisi walungan.
Alak ilik, néangan tempat nu merenah keur nguseup. Baca kelanjutan entri ini »
Kénging: Anggi Novia Dewi
Sumanget nataku. Bulan puasa ayeuna, si bungsu diajar puasa tamat nepi ka maghrib.
Budak umur tujuh taun, Baca kelanjutan entri ini »
Kénging Cucu Rahmat
PALATARAN ieu pernahna rada anggang ti pilemburan, Pasir Waringin katelahna. Rada harieum, geueuman, camewek tur tiiseun. Malah, pantesna mah pikakeueungeun pibasaeunana téh. Persis Baca kelanjutan entri ini »