Serat Asih tiArafah
Ku Étti RSAssalamualaikum warohmatullohi wabarokatuh,
Mugi Allah nangtayungan urang duaan tina bahla tur codéka.
Salira percanten teu, ieu serat dianggit sabada abdi napakuran langit? Tengah wengi nalika simpé tanpa tepi, abdi nyaring kageuing kunu ngirining. Sihoréng kirining asih ti Salira,ngageuingkeun abdi pikeun sujud ka Mantennana mangsa tibra.
Tamat solat, na pangémut bet ngolébat kilat langit. Abdi ngalong tina jandéla, hoyong ngantebkeun rasa, hoyong padungdengan na peteng peuting.
Neuteup kaluhungan Maha Karya Anjeunna, ras ka diri nu laip tanpa tanding tapi sok agul ku kaluhungan rasa cinta, rasa nu teu wéléh ngayun-ambingkeun haté urang.
Lajeng émut kasalira, teras nyerat hoyong naros naha leres rasa urang sapagodos, naha enya rasa tresna mapakan karya Anjeunna.
Kacipta teu, harita tirisna taya tandingna. Hawa téh ku nyecep pisan, nyulusupkana sungsuam;maragatkeun tulang-tulang. Kampuh ngan mampuh meruhkeun ibun, tiisna tetep nyaksrak saawak-awak. Subhanallah! Nalika kasawang raraysalira, tiris téh ilang dadak sakala, rasa nyecep kasilep kangen. Ku pangémut, éta pisan kaluhungan rasa cinta téh.
Cobi lenyepan, apan rasa cinta gé ciciptan Mantenna nu dipaparinkeun ka manusa kalawan puguh mangsana tur puguh ka saha-sahana.
Gusti Allah maparin rasa asih téh teu sagawayah. Buktosna, rasa cinta urang teu dirarancang ti anggalna, bet ujug-ujug renung sirung-sirung gandrung. Bibit-bibit asih teu tiasa disapih, malah ngancik na sanubari.
Kalih ti éta, saéstuna asih abdi mung tumerap ka salira, teu tiasa dialihkeun ka nu sanés. Sanggem abdi mah, éta téh luhung, ahéng, ajaib!
Duka sabaraha lami abdi neuteup langit téh. Ébat sotéh wiréh ngupingnu ngaos ti pondok palih wétan, rupina mah salasawios santri nu mulih tahajud diteraskeun maos Quran.
Kakupingna mah santri istri, sorana halimpu ngusapan kalbu.
Ari nguping nu ngaos téh sok émut kana és ém és ti salira:Aini, kaéndahan ayat Quran nu digalindengkeun kalawan hadé, bakal mampuh ngaruntuhkeun tangtungan; kalebet ngirut duriat.
Sapertos dongéng Aa Gym, saurna téh anjeunna kataji ku Téh Ninih waktos ngadangu Téh Ninih ngaos Quran, nya tangtosna gé sanés mung saukur ngaos tapi ngaos nu hadé, leres lafad sareng mahroj tur galindengna matak tingtrim.
Pami émut kana éta és ém és téh abdi sokasa leutik, rumaos teu tiasa maca Quran sakumaha nudi gambarkeun ku salira;bujeng-bujeng kana halimpu tuda ngalafadkeunana oge abdimah sakapeung teu merenah.
Duh, naon pikatajieunana diri abdi kanggo salira.
Pangulinan abdi mah café, karaoké, bioskop, sareng panggung pintonan; taya lolongkrang pikeun diajar maca Quran nu hade da wangsul téh sering wanci peuting jempling . Janten, perkawis daya irut mah rupina sanésku tiasa ngaos waé. Buktosna, salira kataji sanés kumargi abdi nyari maca kalam Ilahi.
Puji sukur ka Nu Maha Agung abdi tepang sareng saliranu teu kendat maparin panggeuing diri. Ngalangkungan telepon nu teu towong, dina alarem kangen saban sonten, dina misscall sono saban lohor; dina kirining asih saban wengi, dina és ém és nu mépéndé haté, salira teu bosen ngémutan sangkan abdi teu hilap netepan. Abdi bagja dipitresna kusalira, abdi reueus dipideudeuh, abdi ajrih dipiasih. Bagja rajaning bagja nalika salira ngawitan nyebat ‘aini’.
Bagja awor sareng éra-parada. Naha payus abdi disebat ‘aini’, ‘biji mata’, ‘buah soca’ atanapi ‘kembang soca’? Raraosanmah éta sesebatan téh matak sesebitan ati, asa luhur teuing, asa éndah teuing.
Abong salira nuju kataji, maparin nami téh kaleuleuwihi.
Alam wuwuh mongkléng, taya gurat sumirat di langit; nanging ati hurung ngempur hibar sumirat duriat. Damar sewu parentul minuhan kalbu, kalangkang salira ngahibaran palataran rasa; ieu, hiji buktos kaahéngan cinta téa.
Dina jempling peuting taya keueung margi diréncangan kugeter kangen salira tika tebihan.
Asih salira ka abdi karaos éstuning wening, sanés asih nu palidku birahi, nanging nitis tina rasa welas lir welas asih Nabi Isa ka umatna.Kanyaah salira disarenganku sabar lir sabar Nabi Ayub tumampi takdir. Kadeudeuh salira dibeungkeut kateuneung lir teuneung Nabi Musa nanjeurkeun syiar. Duriat salira disimpay héman lir héman Nabi Muhamad kapara garwana
Angin ngagilisir mipir kulit.Hawar-hawar palih kalér sora dzikir, bet gumeter kana angen. Asa geter kaNu Langgeng waktos husu turut wukuf, asa rasa anu léah waktos sumerah di Arafah.
Subhanalloh, cinta téh rasa nu pangkawasana margi mampuh meruhkeun rupining rasa:, rasa ceuceub janten deudeuh, rasa geuleuh janten geugeut, rasan géwa janten tresna, rasa sirik janten asih, rasa sombong janten sono, rasa keueung janten ludeung,rasa marudah janten pasrah, adigung janten tawadu.
Ahéng ! Cinta nusétra ngawujudkeun rasa tur geter nu bedas ngorédaskeun kabedang.
Nalika urang sami-sami kapentang gondéwa tresna, Abdi terang cinta salira éstuning nyacas tur bodas; ogé salira uninga, duriat abdi kiat tur natrat.
Antawis urang sami ngangken yén rasa kangen sami-sami nganteng, nanging mung Mantenna nu wenang mahat-maheutkeun kahoyong tur kakeyeng urang.
Percanten teu, abdi anteng ngeyong tineung dugi ka adzan ngagalindeng. Sabada ahir kalimah takbir, abdi sadar yén hariring cinta mekarnu ku urang digelar kasengker ku tembang gahar: salira baris nyandingkeun ceungceuman nu tos lami ngantosan. Kantenan turih jamparing asih téh teu kinten peurih.
Dina leresan ieu bet aya rasa hangham ka salira, naha di salira gé sami ngancik rasa peurih?
Sanaos batin salira kaseuit tangtos mung sakolépat da geuning pameget mah arang ngumbar batin kumalayang. Pameget mah langkung tapis ngolahkeun pikir tinimbang ngolahkeun rasa, ari perkawis cinta kapan seuseueurna mah perkawis rasa.
Abdi ngartos naon margina salira milih rabi tanpa asih, margi salira langkung ngajungjung sawarga tina dampal sampéan indung.
Wilujeng jungjunan. Mugi urang dipaparin Asih Nu Tanpa Tanding.
Wassalam.
Dayeuh Pangreureuhan,Januari 2006
——————————